Ken Scott: "Na het zien van deze film zal iedereen in het publiek zijn of haar moeder bellen."

Ouderschap is moeilijk. Moederschap is nog moeilijker. Maar hoe moeilijk is het om het kind te zijn van deze ouders die het zo moeilijk hebben? De Canadese filmmaker Ken Scott regisseert 'Once Upon a Mother', de verfilming van Roland Perez' beroemde roman 'Mijn Moeder, God en Sylvie Vartan', een van die verhalen die zo echt zijn dat ze helemaal fantastisch lijken. "Het vertelt het verhaal van een moeder die zich uit de naad werkt voor haar kinderen, maar die niet perfect is. Dat was iets waar ik erg in geïnteresseerd was – niet om het te hebben over een perfecte, moedige moeder, maar over een vrouw die gelooft dat wat ze doet het juiste is, maar die soms fouten maakt. Voor nu kan ik je vertellen dat degenen die de film hebben gezien me vertelden dat ze na afloop een waanzinnig verlangen hadden om hun moeders te bellen," zegt Scott.

Roland Perez is een gevierd advocaat gespecialiseerd in intellectueel eigendom, die besloot zijn ongewone leven te fictionaliseren. Hij werd geboren met een voetafwijking waardoor hij niet kon lopen. Zijn moeder weigerde het advies van artsen op te volgen, die haar aanspoorden speciale protheses te gebruiken. Overtuigd dat haar zoon een normaal kind zou zijn, vond ze uiteindelijk een genezer die een agressieve therapie voorstelde waarmee hij de enkel van de jongen zou kunnen stabiliseren en hem weer normaal zou laten lopen. Deze overbezorgde moeder vocht onvermoeibaar met buren, de sociale dienst en haar eigen familie om ervoor te zorgen dat haar zoon een normaal leven kon leiden, en dat lukte haar. "Waar ik in geïnteresseerd was, was het morele dilemma laten zien dat dit verhaal presenteert. De artsen zijn niet de slechteriken. De sociale dienst is niet de slechterik. De moeder ook niet. Iedereen denkt dat ze het juiste doen, wat het drama alleen maar groter maakt," zegt Scott.

De film zoomt niet in op de jeugd van de jongen, maar volgt zijn leven gedurende zo'n 50 jaar , vanaf het moment dat hij met een herstelde voet aan balletlessen begint tot het moment dat hij vader wordt van volwassen kinderen en kinderlijke ondankbaarheid aan den lijve ondervindt, nadat hij een beroemde advocaat is geworden. "Ik ben dol op dit soort films waarin we een heel leven samengevat op het scherm zien. Het was een uitdaging omdat ik geen episodisch werk wilde maken; ik wilde dat de kijker de ellipsen met zijn verbeelding zou invullen", aldus de filmmaker.

Een ander thema van het boek is de kracht van kunst om levens te veranderen. Perez leerde lezen dankzij de liedjes van Sylvie Vartan . "Ik ben er volledig van overtuigd dat kunst een helende kracht heeft en mensen kan inspireren tot buitengewone daden. Muziek, literatuur en films zijn balsems in onze handen die ons kunnen motiveren om de wereld te veranderen," merkt Scott op.

De film speelt Sylvie Vartan als zichzelf, in wat bijna haar filmdebuut is, of in ieder geval als een personage dat de drijvende kracht achter de actie is. "Ze was erg enthousiast, want haar enige spijt is dat ze niet meer films heeft gemaakt. Haar agent heeft haar niet op de hoogte gesteld van de voorstellen die ze ontving. Op een keer kwam ze filmmaker Jacques Demy tegen in New York , en hij vroeg haar waarom ze zijn aanbod om te spelen in 'The Umbrellas of Cherbourg' niet had geaccepteerd. Ze zei met open mond dat ze geen idee had waar hij het over had," zegt Scott.

Natuurlijk heeft hij ook toegang gehad tot liedjes, boeken en films die zijn leven hebben veranderd. In zijn geval is hij er heel duidelijk over: 'Star Wars'. "Ik ben geboren in 1970, dus toen de film uitkwam was ik zeven, de perfecte leeftijd om zoiets te laten ontploffen. Het was de eerste keer dat een film me na afloop bijbleef, dat hij me nog lang daarna beïnvloedde en mijn hele verbeelding vormgaf." Toen kwam Spielberg met 'ET' en 'Raiders of the Lost Ark'. Vanaf dat moment was er geen ontkomen meer aan; zijn leven moest wel verbonden zijn met de cinema.